در این مقاله قصد داریم به موضوع ” تغییر در زندگی جنسی پس از درمان ” بپردازیم.

بسیاری از افراد پس از اتمام پایان سرطان، با تغییراتی در زندگی جنسی خود مواجه می‌شوند.

این تغییرات، بسیاری از افراد پس از اتمام پایان سرطان، با تغییراتی در زندگی جنسی خود مواجه می‌شوند.

این تغییرات، بنا بر نوع سرطان، می‌تواند درازمدت یا کوتاه‌مدت باشد، برای مثال، حدود نیمی از خانم‌هایی که به مدت طولانی تحت درمان سرطان پستان یا اندام‌های تولید‌مثل بوده‌اند و بیش از نیمی از مردان مبتلا به سرطان پروستات، دچار مشکلات جنسی طولانی‌مدت شده‌اند.

مشکلات جنسی پس از درمان سرطان، معمولاً ناشی از تغییرات ایجاد شده در بدن، مثل جراحی، شیمی‌درمانی، یا رادیو‌تراپی یا مصرف برخی دارو‌ها است.

گاهی، مسائل عاطفی، عامل اینگونه تغییرات جنسی است.

از نمونه‌های این مشکلات عاطفی می‌توان به اضطراب، افسردگی، حس عذاب وجدان به علت ابتلا به سرطان، و تغییر در شکل بدن پس از جراحی و استرس میان شما و همسر‌تان، اشاره کرد.

زندگی جنسی گذشته شما هیچ ربطی به وضعیت فعلی ندارد.

چه مشکلاتی ممکن است بروز کند؟ بسیاری در مورد مسائل زیر نگران هستند:

نگرانی در مورد حس صمیمیت و نزدیکی پس از درمان. بعضی‌ها با شکل بدنشان پس از درمان، مشکل دارند.

حتی تفکر در مورد دیده شدن بدون لباس می‌تواند عذاب‌آور باشد. چنین افرادی از نا‌توانی جنسی، وحشت دارند.

• ترس از کاهش کیفیت زندگی جنسی: گاهی برخی روش‌های درمان سرطان بر اندام‌های جنسی تأثیر می‌گذارد.
• در برخی از مرد‌های مبتلا به سرطان پروستات، سرطان آلت تناسلی یا بیضه‌ها، نعوذ به سختی صورت می‌گیرد یا اصلاً انجام نمی‌شود.
• در برخی خانم‌هایی که دورۀ درمان را به پایان رسانده‌اند، رابطۀ جنسی می‌تواند سخت‌تر و حتی دردناک باشد. این مشکل پس از برخی انواع درمان ایجاد می‌شود و علت مشخصی ندارد.

بروز نشانه‌های یائسگی با توقف قاعدگی، علائمی چون گُرگرفتگی، خشکی یا سختی در محل واژن و یا مشکلاتی در میل جنسی بروز می‌کند.

از دست دادن توانایی بارداری. برخی انواع درمان می‌تواند منجر به نا‌باروری گردد.

بر اساس نوع درمان، سن و مدت زمانی که از پایان درمان گذشته است، شاید بتوانید باز هم باردار شوید.

معمولاً مشکلات جنسی، خود‌به‌خود حل نمی‌شوند.

برای دریافت کمک در این زمینه، حتماً باید با پزشک خود حرف بزنید.

گاهی اینگونه مسائل ناشی از عواملی بنیادی مثل موارد زیر است:

• مشکل درایجاد نعوذ: دارو، ابزار کمکی، جراحی، مشاوره یا روش‌های دیگر می‌تواند مؤثر باشد.
• خشکی واژن: سفتی یا خشکی واژن ممکن است ناشی از یائسگی باشد. در مورد استفاده از نرم‌کننده‌های حاوی آب، بازکنندۀ واژن قبل از نزدیکی و مصرف هورمون یا کرم هورمونی از پزشک نظر بخواهید.
• ضعف عضلانی: با انجام تمرین‌های Kegel می‌توانید عضلات جنسی را تقویت کنید. از تمرین‌های مؤثر، تلاش در کنترل عضلات برای نگه داشتن ادرار است. این کار را می‌توانید حتی در زمانی که ادرار نمی‌کنید انجام دهید. کافی است عضلات را در حالی‌که نشسته‌اید، سفت و شل کنید.

در مورد نکات زیر می‌توانید بحث کنید:

• نگرانی در مورد بارداری

در مورد نگرانی‌های خانواده با پزشک حرف بزنید.

اگر خانم هستید، در مورد لزوم استفاده از دارو‌های ضد بارداری، حتی در صورت توقف قاعدگی، پرس‌و‌جو کنید.

• گفت‌وگو با مشاور یا روانشناس

ممکن است فکر کنید برخی از مشکلات جنسی‌تان به علت مشکلات احساسی، مثل استرس یا مشکل بدنی باشد.

گاهی، هنگامی که فرد به ارتباط مشکلات جنسی با بیماری‌اش پی می‌برد، از همسرش دوری می‌کند.

در این صورت، می‌توانید به کمک پرستار یا مددکار اجتماعی به مشاور مراجعه کنید.

صحبت با کسانی که به‌طور خصوصی یا همراه با همسر می‌تواند مؤثر باشد.

• مراجعه به درمانگر امور جنسی

می‌توانید با چنین فردی، به‌راحتی در مورد مسائل جنسی صحبت کرده و به راه‌های مفیدی برای بهبود شرایط دست یابید.

گفت‌وگو با همسر:

حتی برای زوج‌هایی که مدتی طولانی با هم زندگی کرده‌اند، حفظ ارتباط می‌تواند امری دشوار باشد.

خوب است بدانید که معمولاً اینگونه روابط به علت استومی، زخم یا دیگر تغییرات جنسی، از هم نمی‌پاشد.

میزان طلاق در افراد مبتلا به سرطان و افراد سالم تقریباً یکسان است.

در مورد احساستان در مورد رابطۀ جنسی و تغییری که می‌خواهید صورت گیرد با همسر خود حرف بزنید.

ممکن است بخواهید نگرانی‌های خود، نظریات خود در مورد زندگی جنسی فعلیتان، احساساتتان و روش بهبود شرایط را مطرح کنید.

برخوردی باز نسبت به این مسائل، منجر به جلوگیری از احساس سرزنش خود، مثبت باقی ماندن و مشخص شدن حس میان شما و همسر‌تان می‌گردد.

در زیر نمونه‌ای از چگونگی آغاز بحث ارائه شده است:

«می‌دانم حرف زدن در این زمینه سخت است ولی فکر می‌کنم باید در مورد زندگی جنسیمان صحبت کنیم. اخیراً رابطۀ جنسی ما بسیار کاهش یافته. برای حس نزدیکی به تو دلتنگ هستم. می‌ترسم زخم‌هایم مشکل‌ساز باشند. لطفاً احساس خودت را با من در میان بگذار.»

سعی کنید با ذهنی باز و پذیرا به دیدگاه‌های همسر‌تان گوش کنید:

• به‌جای تمرکز به پاسخی که می‌خواهید بدهید به نکاتی که همسر‌تان می گوید توجه کنید.
• صحبت‌های همسرتان را تکرار کنید تا مطمئن شوید درست متوجه شده‌اید.
• برای درک بهتر نگرانی‌های همسرتان، سؤالاتی مطرح کنید.
• به همسرتان نشان دهید که دیدگاه‌هایش برایتان مهم است. می‌توانید با جملاتی مثل «می‌دانم چرا چنین حسی داری» و یا «تا به حال به قضیه اینگونه نگاه نکرده بودم» توجه خود را نشان دهید.

حس صمیمیت و نزدیکی پس از درمان:

• به بدن خودتان افتخار کنید. بدن شما، توان تحمل درمان را داشته است.
• به چیزهایی فکر کنید که به شما حس جذاب بودن و اعتماد به نفس می‌دهد.
• بر نکات مثبت تمرکز کنید. افکار بر زندگی جنسی تأثیر گذارند، پس سعی کنید نسبت به افکار‌تان آگاه باشید.
• با یکدیگر صمیمی باشید.
• نسبت به تغییرات پذیرا باشید. شاید روش‌های جدیدی برای ایجاد حس صمیمیت پیدا کنید.

«فکر نمی‌کنم هیچ وقت این واقعیت را فراموش کنی که ممکن است سرطان عود کند.»

روش درمان سرطان، می‌تواند علاوه بر جسم، بر فکر، احساسات و نحوۀ عملکرد شما تأثیر‌گذار باشد.

معمولاً پس از پایان درمان، احساسات متفاوتی نمایان می‌شود.

پس از درمان، همان‌گونه که جسمتان را باز‌سازی می‌کنید باید به احساساتتان نیز توجه داشته باشید.

هرکس، تجربه‌ای متفاوت از سرطان دارد و به احساسات و ترس‌های متفاوتی دچار می‌شود.

ارزش‌های فردی شما، می‌تواند در نحوۀ برخورد‌تان با این بیماری بسیار تعیین‌کننده باشد.

بعضی‌ها، فکر می‌کنند باید قوی باشند تا بتوانند از خانواده و دوستان حمایت کنند.

برخی دیگر در پی دریافت حمایت از عزیزان خود یا دیگر مبتلایان به سرطان هستند و بعضی بر ایمان خود تکیه می‌کنند.

گروهی نیز در پی دریافت کمک از مشاورانی خارج از محیط خانواده هستند.

تصمیم شما هر چه که باشد، باید بدانید که کار مناسب برای خود را انجام دهید و خود را با دیگران مقایسه نکنید.

 تهیه و نگارش