وبلاگ

احساس خستگی و کوفتگی پس از درمان

احساس خستگی و کوفتگی پس از درمان:

به گزارش برخی نجات یافته‌گان از سرطان، احساس خستگی و کوفتگی پس از پایان درمان همچنان ادامه دارد.

در واقع خستگی یکی از رایج‌ترین مشکلات در طول اولین سال پس از پایان درمان است.

این نوع خستگی به کمک استراحت یا خوابیدن رفع نمی‌شود. پزشکان نیز علت دقیق آن را نمی‌دانند.

علت بروز این خستگی در افراد در حال درمان و کسانی که درمان را به پایان رساندند متفاوت است.

  • خستگی در طول درمان می‌تواند ناشی از خود روش درمانی باشد. مشکلات دیگر مثل کم خونی (کاهش شدید گلبول‌های قرمز) یا ضعف سیستم ایمنی نیز در بروز خستگی مؤثر است. تغذیۀ نا‌مناسب، عدم استفاده از مایعات به میزان کافی و افسردگی نیز می‌تواند باعث خستگی شود. درد، عامل تشدید کنندۀ خستگی است.
  • محققان همچنان در حال بررسی علل بروز خستگی پس از پایان دورۀ درمان هستند.
  • خستگی چه مدت ادامه می‌یابد؟ هیچ الگوی خاصی وجود ندارد. در برخی افراد خستگی با گذشت زمان کم‌تر می‌شود. برخی دیگر به‌خصوص کسانی که پیوند مغز استخوان دریافت کردند ممکن است تا سال‌ها بعد این کمبود انرژی را احساس کنند.

بعضی‌ها، هنگامی که این خستگی بیش از حد انتظار‌شان به طول می‌انجامد، از پا در می‌آیند، و گاهی احساس می‌کنند ممکن است با ادامه یافتن علائم خستگی، دوستان، افراد خانواده و همکاران را از خود دور کنند.

دریافت کمک

در مورد علت احتمال خستگی خود و روش برخورد با آن با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید و در مورد مسائل زیر از آنها جویا شوید:

  • تأثیر دارو‌هایی که شاید استفاده می‌کنید یا دیگر بیماری‌هایی که شاید داشته باشید، در سطح انرژیتان
  • چگونگی کنترل درد
  • برنامه‌های ورزشی کمک کننده، مثل پیاده‌روی
  • تمرین‌های آرام‌سازی
  • تغییر رژیم غذایی یا نوشیدن بیش‌تر مایعات
  • مکمل‌های غذایی یا دارو‌های کمک‌کننده
  • متخصصینی که می‌توانند به شما کمک کنند مثل درمانگر‌های فیزیکی، درمانگر‌های شغلی، متخصصین تغذیه یا متخصصین بهداشت روانی هستند

روش برخورد با خستگی

برای کنترل خستگی می‌توانید روش‌های زیر را امتحان کنید:

  • برنامه‌ریزی روزانه. در ساعاتی از روز که انرژی بیش‌تری دارید، فعال باشید.
  • حفظ انرژی از طریق تغییر روش انجام امور. برای مثال، هنگام شستن ظرف‌ها یا آشپزی، روی چهار‌پایه‌ای بنشینید.
  • استراحت‌های کوتاه‌مدت بین فعالیت‌های روزانه.
  • تلاش در خوابیدن و بیدار شدن در ساعاتی مشخص.
  • انجام کار‌هایی که لذت می‌برید ولی به میزان سبک‌تر. تمرکز بر علایق قدیمی یا جدید به‌طوری‌که موجب خستگی نشود. برای مثال، متنی سبک را بخوانید یا به موسیقی گوش دهید.
  • پذیرش کمک دیگران. دیگران می‌توانند با پختن یک وعدۀ غذایی، شستن لباس‌ها یا دیگر موارد به شما کمک کنند. اگر کسی چنین پیشنهادی به شما نداد، خود‌تان درخواست کنید. شاید خانواده و دوستان راه کمک کردن به شما را بلد نباشند، پس درخواست خود را مطرح کنید.
  • انتخاب روش صرف انرژی. سعی کنید مسائلی را که چندان اهمیتی ندارند، رها کنید.
  • بررسی امکان ملحق شدن به گروهی حمایتی. صحبت در مورد خستگیتان با کسانی که مشکلی مشابه شما داشته‌اند می‌تواند در کشف راهی برای کاهش آن مؤثر باشد.

نگارش و تدوین: کلینیک امید تهران

دیگاه بگذارید