کلینیک امید تهران:  محققان با ترکیب داروی شیمی‌درمانی و فولات (نوعی ویتامین B) و قرار دادن آن درون نانوذرات، دارویی ساختند که می‌تواند سلول‌ سرطانی را هدف ‌قرار داده و از بین ببرد. این دارو، روی موش‌های آزمایشگاهی نتایج مثبتی به دنبال داشته است.
فولات در واقع یکی از اعضاء خانواده ویتامین B است که برای تقسیم سلولی ضروری است. از آنجایی که گیرنده‌های فولات به شدت توسط سلول‌های سرطان ایجاد می‌شود، در نتیجه از فولات می‌توان برای هدف‌گیری سلول سرطانی استفاده کرد. از این رو، دانشمندان فولات را با داروهای ضدسرطان ترکیب می‌کنند و در ساختارهایی نظیر نانوذرات، وارد بدن کرده تا بتوانند سلول‌های سرطانی را از بین ببرند. فولات توسط گیرنده‌های غشاء سلول سرطانی جذب شده و در عین حال داروی شیمی‌درمانی نیز جذب سلول می‌شود. اما در این مسیر اگزوزم‌ها مانع از عملکرد صحیح سیستم می‌شوند.
پژوهشگران دانشگاه اوهایو روش جدیدی را برای رهایش داروی ضدسرطان روی موش‌های آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار دادند. این گروه داروی ضدسرطان را داخل کیسه‌ای کوچک موسوم به اگزوزم قرار دادند. زمانی که این داروی شیمی‌درمانی به همراه فولات درون ساک اگزوزم قرار داده می‌شود می‌تواند بدون محاط شدن توسط اندوزوم، وارد سلول شود. اندوزوم یکی از چالش‌های رهایش دارو است که باید بر آن غلبه کرد.
این راهبرد توسط موسسه ملی زیست‌فناوری و تصویربرداری زیستی و همچنین موسسه ملی سرطان پشتیبانی می‌شود.
دیوید رامپولا از محققان این پروژه می‌گوید: «هدف‌گیری با فولات یکی از راهبردهای مورد استفاده در درمان سرطان است. این تیم تحقیقاتی نشان دادند که اثربخشی رهایش دارو با این روش بالا بوده و می‌توان از ترکیب نانوذرات با فولات برای هدف‌گیری سلول‌های سرطانی استفاده کرد. این نوع روش، پیشرفتی در حوزه درمان سرطان است و از آن می‌توان برای درمان انواع مختلف سرطان‌ها استفاده کرد.»
این گروه تحقیقاتی از نانوذرات RNA درون اگزوزم استفاده کردند تا به همراه فولات وارد بدن شود. زمانی که فولات به سطح سلول سرطانی متصل شد، اگزوزم به سطح آن متصل شده و دارو آزاد می‌شود.
مطالعات محققان نشان داد که استفاده از این راهبرد روی موش‌های آزمایشگاهی مفید بوده و رشد تومور را کاهش می‌دهد.
نتایج این پروژه در نشریه Journal of Controlled Release به چاپ رسیده است.

کلینیک امید تهران: مدیر همایش مبارزه با سرطان پستان گفت : سن ابتلا به سرطان پستان در ایران ۱۰ سال کمتر از کشورهای دنیاست.
دکتر نبات زاده در این همایش که در مجتمع فرهنگی – هنری خاتم الانبیای رشت برگزار شد گفت : استرس و فشارهای عصبی مهمترین عامل ابتلا به این بیماری است.
وی افزود : سن ابتلا به بیماری سرطان پستان در ایران از ۳۵ سال به بالا است که تشخیص به موقع این بیماری و انجام معاینات خانگی می تواند در جلوگیری از مرگ فرد مبتلا کمک کننده باشد.
این فوق تخصص جراحی پستان هدف از برگزاری همایش مبارزه با سرطان پستان را افزایش سطح آگاهی عمومی و ارایه راهکارهای درمانی اعلام کرد و گفت : در زمان کنونی از هر ۱۰۰ هزار نفر ۲۸ نفر در کشور به این بیماری مبتلا هستند.
دکتر نبات زاده افزود : در موارد نادر مردان هم به بیماری سرطان پستان مبتلا می شوند.

کلینیک امید تهران: عکس‌العمل ما، چه تاثیری بر مبتلایان به سرطان دارد؟! وقتی کسی برگه آزمایش را نشان شما می‌دهد و می‌گوید که مبتلا به سرطان است، شما باید عکس‌العملی حساب شده و منطقی داشته باشید چرا که آن شخص در ضعیف‌ترین و شکننده‌ترین موقعیت روحی قرار دارد.
«لتی کتین پگربین»، نویسنده کتاب (چطور دوست خوبی برای دوست مریض خود باشیم)، سرطان سینه دارد. او درباره آموزش و نیاز به خواندن این کتاب می‌گوید: «مطمئنم شما دوست خوبی در سر میز نهار یا دورهمی‌های دوستانه هستید؛ اما اینکه چطور یک دوست خوب برای دوست بیمارتان باشید، غریزی نیست. بهتر است از قبل مطالعه کافی در این باره داشته باشید تا بتوانید در بحران به درستی رفتار و صحبت کنید.»

از این جملات استفاده نکنیم:
۱. یکی از همسایگان خانمی که مبتلا به سرطان سینه است در پاسخ به این موضوع گفته است: «خب، حداقل الان لاغرتر هم می‌شوی.» شاید آن همسایه می‌خواسته فضا را عوض کند اما مطمئنا این جمله درستی برای گفتن به کسی که سرطان دارد نیست.
۲. هیچگاه نگویید: «یکی از بستگان، خواهر، مادر یا ... به علت همین سرطان فوت کرده ‌است». این جمله در ذهن بیمار درصد نجات نیافتن از بیماری را تکرار می‌کند. باعث افکار منفی در فرد می‌شود تا جایی که شاید از ادامه درمان خود منصرف شود.
۳. تا مدتی اصلا سعی در تغییر فضای حاکم نکنید، جوک تعریف نکنید. نباید جلوی فرد مبتلا به سرطان گریه کنیم تا روحیه خود را از دست ندهد. اما حس واقعی ناراحت شدن خودتان را بدون اغراق بروز دهید. با نیش و کنایه صحبت نکنید. اگر نمی‌توانید حرف‌های مثبت و مفید بزنید، بهتر است که با او هم کلام نشوید.
۴. بیشتر سرطان‌ها ریشه در ژنتیک ما دارند و تنها چیزی که باعث بروز آنها می‌شود نوعی محرک است که می‌تواند هر چیزی باشد. پس نپرسید: «تو که وگان بودی پس چرا سرطان گرفت!؟».

از آنها حمایت روانی کنیم
ماری جین ماسی، روانشناس مرکز سرطان در نیورک، که بر سرطان سینه خانم‌ها تمرکز دارد، می‌گوید: «هیچ‌گاه از یک بیمار سرطانی نپرسید: «چه کاری می‌توانم برایت انجام بدهم؟».  بگویید: «هر ساعتی از شبانه روز که احتیاج به کمک داشتی، من هستم». چیزی که حتی یبیشتر از سرطان، بیماران را اذیت می‌کند، از دست دادن دوستانشان است. ما باید از خودمان همدلی، هم فکری و هم نوع دوستی نشان دهیم و ناپدید نشویم. به طور مثال یکی از دوستان خانمی که مبتلا به سرطان سینه است، هر روز به او زنگ می‌زد و حال او را می‌پرسید. در برخی روزها هم فقط یک استیکر قلب برایش می‌فرستاد. افرادی که سرطان دارند نیاز به روحیه حمایت کننده شما دارند. شاید کلمه دلسوزی مناسب نباشد اما باید برای آنها دلسوزی کرد و نشان داد که برایمان مهم هستند. این احساس مهم بودن برای بیماران مبتلا به سرطان یعنی امید به درمان و بازگشت به زندگی عادی.

پدید آوردن فضایی که آرامش بیشتری داشته باشند
برایش غذایی که دوست دارد را بپزید. موضوعاتی که می‌دانید تنش‌زا هستند مطرح نکنید تا جو را متشنج نکنید. باید به خاطر داشته باشید که اولین جراحی فشار زیادی را بر روی بیمار دارد در روزهایی که قرار است به اتاق عمل بروند حتما پیشش باشید و بگویید که منتظرش هستید تا با حال بهتری پیش شما برگردد. اگر نمی‌توانید در کنارش حضور داشته باشید، بهتر است که قبل از عمل با او تماس بگیرید و بعد از عمل هم با او صحبت کنید و جویای حالش شوید. گاهی اوقات ما برای کاری نیاز به راهنمایی و مشورت داریم اما گاهی دوست داریم فقط حرف‌هایمان را به کسی بزنیم بدون اینکه ما را نصیحت کند یا راهکاری به ما بدهد. در برخورد با بیماران مبتلا به سرطان فقط سعی کنیم شنونده خوبی باشیم. بسیاری از بیماران  مرکز سرطان در نیورک، به خانم ماسی گفته‌اند: «به هیچ کس از دوستان و آشنایان، درباره بیماری خود چیزی نگفتیم. درست است که از حمایت آنها برخودار نبودیم؛ اما از آنها ناامید هم نشدیم».

کلینیک امید تهران:  مصرف غذاهای غنی از فلاوونوئیدها مانند سیب و چای از شما در برابر سرطان و بیماری‌های قلبی محافظت می‌کند. بر اساس مطالعه‌ای که در دانشگاه ادیث کاوان (ECU) انجام شده است، این اثر در افراد سیگاری و الکلی بیشتر نمود پیدا می‌کند. محققین دانشگاه ECU داده‌های مربوط به رژیم غذایی 53،048 فرد دانمارکی را طی 23 سال آنالیز کردند. آن‌ها دریافتند که افرادی که مقادیر زیادی از غذاهای غنی از فلاوونوئیدها مصرف می‌کنند، کمتر در اثر سرطان و یا بیمار‌های قلبی می‌میرند.
دکتر «نیکولا بوندونو» به عنوان سرپرست محققین، می‌گوید: «این مطالعه نشان داد که خطر مرگ افرادی که فلاوونوئید مصرف می‌کنند کمتر است، ولی همچنین نشان داد که خاصیت حفاظتی این ماده برای افرادی که بیماری‌های مزمن ناشی از کشیدن سیگار و نوشیدن الکل دارند، زیاد است. این یافته‌ها بسیار مهم هستند، زیرا اکنون دریافته‌ایم که خوردن غذاهای غنی از فلاوونوئید می‌تواند در کاهش خطر بیماری‌های مهمی اثرگذار باشد. البته باید متذکر شد که ترک سیگار و الکل برای افراد معتاد به این مواد بهترین راه مقابله با خطر بیماری‌های مرتبط با آن‌ها است. ما می‌دانیم که تغییر سبک زندگی بسیار چالش‌برانگیز است، ولی مصرف فلاوونوئید راهی است برای کاهش خطر بیماری‌هایی که درمان‌های کمی برای آن‌ها وجود دارد.»
تحقیقات نشان داده است که افرادی که حدود 500 میلی‌گرم فلاوونوئید در روز مصرف کرده‌اند، دارای کمترین خطر مرگ ناشی از سرطان و بیماری‌های قلبی هستند.

دکتر بوندونو می‌گوید: «مهم است که ترکیبات فلاوونوئیدی مختلفی که در مواد مختلف وجود دارند، مصرف شوند. یکی از رژیم‌های قابل دسترسی برای این موضوع به این شرح است؛ یک فنجان چای، یک سیب، یک پرتقال، 100 گرم زغال‌اخته و 100 گرم بروکلی. ترکیب همه‌ی این مواد بالغ بر 500 میلی‌گرم ترکیبات مختلف فلاوونوئیدی به بدن می‌رساند.»
محققین می‌گویند دلیل داشتن خاصیت محافظتی فلاوونوئید هنوز کشف نشده است. مصرف الکل و کشیدن سیگار باعث افزایش التهاب و آسیب رسیدن به رگ‌های خونی می‌شود و به همین دلیل احتمال بروز بیماری در این افراد بالا می‌رود. تحقیقات نشان داده است که فلاوونوئید دارای خاصیت ضدالتهابی است و عملکرد رگ‌های خونی را بهبود می‌بخشد. به گفته‌ی محققین مرحله‌ی بعدی مطالعات بر روی نوع بیماری‌هایی که فلاوونوئید برای آن‌ها مفید است، تمرکز می‌کند.

منبع: پایگاه آریابانو