کلینیک امید تهران: شيمي درماني و پرتودرماني در ناحيهي سر يا گردن به دليل كاهش بزاق موجب خشكي دهان ميشوند. چنانچه اين اتفاق بيفتد، بلع و جويدن غذا مشكلتر خواهد شد.
همچنين خشكي دهان موجب تغيير مزه غذاها ميشود.
بعضي از توصيهها براي زخم دهان و گلو در اين مورد هم كمك كنندهاند.
پيشنهادات زير در مورد دهان خشك مفيد خواهند بود:
• هرچند دقيقه مقدار كمي آب بنوشيد تا بلع و صحبت كردن راحتتر باشد. هميشه با خود يك بطري آب همراه داشته باشيد.
• غذاها و نوشيدنيهاي خيلي شيرين و يا خيلي ترش مانند ليموناد بخوريد. اين غذاها موجب افزايش بزاق دهان شما ميشوند. (از اين غذاها در صورت وجود زخم دهان يا گلو استفاده نكنيد چون غذاهاي شيرين و ترش مزه، موجب بدتر شدن ضايعات دهاني ميشوند).
• آب نبات يا تكههاي يخ يا آدامس بمكيد. چرا كه موجب افزايش بزاق ميشوند.
• غذاهاي نرم و به صورت پوره ميل كنيد تا بلع راحتتري داشته باشيد.
• لبهاي خود را با لوسيونهاي مخصوص مرطوب نگه داريد.
• غذاها را با سس يا آب گوشت بخيسانيد و با هم مخلوط كنيد تا بلع راحتتري داشته باشيد.
اگر خشكي دهان شما شديد است با پزشك يا دندان پزشك خود درباره محصولات پوشاننده، محافظت كننده و مرطوب كننده دهان و گلو مشورت كنيد. گاهي نياز به استفاده از بزاق مصنوعي ديده ميشود
کلینیک امید تهران: تمام اجزاي بدن حاوی آب است. بدن افراد باید به اندازة کافی حاوی آب و مایعات باشد و کمبود مایعات در بدن باعث تغییر در احساس فرد میشود. تعادل مایعات به این معنی است که مایعات بدن باید به دقت تنظیم شده و در جای مناسب باشد. تورم ناشی از مایعات زیادی در بدن است (اگر دچار این علامت هستید به بخش مربوط به تورم مراجعه کنید). کمآبی به معنی کمبود مایعات در جایی که به آن نیاز است میباشد.
دنبال چه باشید.
• خشکی دهان و تشنگی
• سرگیجه، احساس ضعف، یبوست (به بخش مربوط به یبوست مراجعه کنید.)
• اشکال در بلع غذاهای خشک
• خشکی یا چسبندگی دهان که صحبت کردن را مشکل میکند.
• پوست خشک و پوستی که هنگام کشیدن آن مدتی بالا میماند.
• زبان خشک، متورم یا ترک خورده.
• تب (بخش مربوط به طب را ببینید.)
• کاهش ادرار یا عدم وجود ادرار.
• چشمان فرو رفته.
مراقبین چه کارهایی میتوانند بکند:
• هر ساعت یا بیشتر مایعات خنک به بیمار بدهید.
• اگر بیمار میتواند غذا بخورد به وی مقادیر کم غذا بدهید.
• از غذاهای آبکی، سوپ و پورۀ میوه بهعنوان میان وعده استفاده کنید.
• مراقب تغییر رنگ ادرار و عدم توانایی بیمار در ادرار کردن باشید.
• از نظر بروز گیجی بیمار را مراقبت کنید در صورت بروز سرگیجه و یا خطر سقوط هنگام بلند شدن کنار بیمار باشید.
در موارد زیر با پزشک تماس بگیرید.
• وجود استفراغ، اسهال و یا تب بیشتر از 24 ساعت.
• ادرار بسیار تیره یا بسیار کمحجم و یا ادرار نکردن 12 ساعت یا بیشتر.
• احساس سرگیجه و یا احساس زمین خوردن قریبالوقوع بعد از ایستادن
بروز گیجی و منگی